Vandaag hebben we onze 250e cache gevonden. Dat had nogal wat voeten in de aarde.

We (Menno en ik) begonnen onze fietstocht van vandaag met 245 gevonden caches. We hadden vooraf niet direct het plan er vandaag 250 van te maken. Onze eerste vondst van de dag was een cache uit de Westlands Monopoly serie, onze eerste van die serie. Ter plekke besloten we vandaag om te kijken of we meerdere uit deze serie konden vinden.

Dus na de tweede in Poeldijk op weg naar Naaldwijk. Daar was het erg druk in de buurt van het gemeentehuis. Geen idee waarom, maar het pakken en weer terugleggen van de derde cache was een uitdaging, waar we uiteindelijk uiteraard wel in slaagden. Nu op weg naar de tweede in Naaldwijk, de vierde van de dag en van deze serie. Ook de cache was eenvoudig te vinden.

Traditiegetrouw hoort voor ons bij een dagje fietsen door het Westland een tussenstop bij Mr Martino in Monster, het lekkerste adres voor een ijsje in onze regio. Daarmee namen we alvast een voorschot op het vinden van onze 250e cache. Nu hadden we onszelf wel een doel gesteld! We gingen via de duinen terug richting huis en wisten dat we in de buurt van Kijkduin en Ockenburgh er nog een aantal niet hadden gevonden, dus dat moest goed gaan komen!

Aan het einde van het fietspad door de duinen kom je als eerste langs het Kijkduinpark. Van deze wisten we redelijk waar hij moest liggen (het was een recycling van een eerdere cache op deze locatie) en dat vonden we toch niet zo leuk als een (mini)mijlpaal. Dus nog even verder gereden en op weg naar het Hyacintenbos.

Daar aangekomen uitgebreid gezocht, maar zonder resultaat. En waar zit nou precies het nulpunt? Er was op diverse plekken gezocht, of had hier een hond gegraven? Onze handen en voeten waren getekend door de zoektocht. Omdat we deze toch graag wilden vinden, even gebeld met Ma-Bu de legger van deze. Hij vertelde dat we toch echt op de goede plaats aan het zoeken waren en dat hij daar hoort te liggen. Na 20 minuten hebben we het opgegeven en als DNF gelogd.

Maar wat nu? Dan door naar Hemelzicht in Ockenburgh. Daar aangekomen was er een groep kinderen aan het spelen op waar de cachelokatie zou moeten zijn. Dus weer omgedraaid en niet eens een poging gewaagd.

We wilden toch echt die 250e vinden, dus toch naar terug naar het Kijkduinpark. Dan maar die eenvoudige cache. De beloning was in Monster al verorberd, dus we konden het voor onszelf niet maken om dan ook niet de 250e te vinden. Gelukkig lukte het hier wel zonder problemen en konden we op weg naar huis.

Een mooi en tevreden einde van een geslaagde en bovenal gezellig middag! En dat laatste is nog veel belangrijker dan het getalletje 250.