Gisteren was de Puinduinrun in de puinduinen in Kijkduin. Een zware crossloop over alle lange trappen die daar zijn.

Het was de eerste keer dat ik daar aan de start stond. Tijdens de diverse trainingen in Kijkduin had ik alle trappen en paden al eens gelopen, dus ik had enig idee wat me te wachten stond.

Nadat het startnummer was opgehaald, nog een beetje opwarmen en dan het startvak in. Ik stond aan de start met Patricia, Kees en Jan R. Er was best veel Kekwekpubliek om ons aan te moedigen. Patty had zich wel ingeschreven, maar was een beetje ziek en was er wel. Daarnaast heb ik Jos, Henk, Ton, Roel en Rob gezien.

Direct na de start was het even dringen de eerste duin op en na de ronde om de vijver kwam de eerste echte klim, bij de Puinbal. Daar was het nog best druk op de trap, maar daar kwam ik redelijk goed boven. Het overgrote deel kon ik blijven joggen. Boven het tempo weer oppakken en de afdaling richting het honkbalveld. Lekker dat stuk om even op adem te komen.

Vanaf daar op weg naar de tweede klim. Op een derde werd het wandelend in plaats van joggend naar boven. Op deze trap raakte ik, door de drukte, de aansluiting met Patricia een beetje kwijt. Bij De Haagsche Beek weer naar beneden. Afdalen op zo’n trap is niet mijn ding, dus rustig aan. Over een vrij drassig paadje gingen we op weg naar de laatste trap.

En op die trap ging het mis! Ik kreeg wat last van mijn hamstring. Boven aangekomen heb je weinig keuze, want vanaf daar moet je door. Eerst geprobeerd rustig joggend het parcours te vervolgen, maar de irritatie bleef. Dus na de smalle brug wandelt terug naar de finish. Geen risico meer genomen en door de finish.

Uiteraard heb ik bij de finish wel gewacht op de anderen die hun twee ronden netjes hebben uitgelopen.

Thuis gekomen was het pijntje gelukkig verdwenen, maar voor de zekerheid heeft Caroline de zere hamstring gemasseerd. Nu is het even afwachten hoe het van de week gaat. Ik heb er goede hoop op dat het allemaal wel meevalt, maar wel zullen het zien.